wspólny — wspólnyni «odnoszący się w równym stopniu do wielu osób, rzeczy, zwłaszcza: należący do wielu, używany przez wielu, przez wielu razem zrobiony; dla wielu w równym stopniu charakterystyczny» Wspólna praca. Wspólna zabawa. Wspólna własność. Wspólne … Słownik języka polskiego
wspólny — 1. Mieć z kimś, z czymś coś wspólnego a) «być podobnym do kogoś, do czegoś, odznaczać się jakimiś cechami, które upodabniają, zbliżają, łączą»: Suita op. 25 w swej neobarokowej pastiszowości dowodzi, iż Schönberg miał też coś wspólnego ze… … Słownik frazeologiczny
Wspólny pokój — Filmdaten Deutscher Titel: Das gemeinsame Zimmer Originaltitel: Wspólny pokój Produktionsland: Polen Erscheinungsjahr: 1960 Länge: 92 Minuten Originalsprache: Polnisch … Deutsch Wikipedia
znaleјć wspólny język — 1) Zostać doskonalne zrozumianym; zacząć się porozumiewać się Eng. To become perfectly understood of felt by someone; to make oneself understood; to start to communicate 2) Osiągnąć porozumienie lub kompromis Eng. To reach an agreement; to… … Słownik Polskiego slangu
Polish Club — is a bridge bidding system which was developed in Poland, where it is the most popular bidding system, and also used by players of other countries. It is a type of small club system.In Polish club, 1♣ opening bid is forcing for one round but it… … Wikipedia
Wojciech Jerzy Has — Nacimiento 1 de abril de 1925 Cracovia … Wikipedia Español
Хас, Войцех Ежи — Войцех Хас Wojciech Jerzy Has … Википедия
mianownik — 1. Sprowadzić coś do wspólnego mianownika «potraktować jakieś sprawy, zjawiska jednakowo, nie różnicując ich»: Jak sprowadzić do wspólnego mianownika jakościowo odmienne rodzaje pracy? MP 6 8/1997. Na jakim tle wynikają konflikty w zakładach… … Słownik frazeologiczny
pęk — m III, D. u, N. pękkiem; lm M. i «większa liczba przedmiotów (zwykle jednorodnych) związanych razem lub występujących razem w sposób naturalny, rzadziej skłębionych, splątanych» Pęk piór, wstążek, skór. Pęki chrustu. Pęk kluczy. Pęk narcyzów,… … Słownik języka polskiego
połączyć — dk VIb, połączyćczę, połączyćczysz, połączyćłącz, połączyćczył, połączyćczony 1. «spoić, złączyć mechanicznie, zespolić w jedność, w całość, powiązać, związać; zmieszać, zsumować» Połączyć końce sznurka, przewody. Połączyć mostem brzegi rzeki.… … Słownik języka polskiego